-
1 aurigo
aurīgo, āvi, ātum, 1 ( aurīgor, āri, v. dep., Varr. ap. Non. p. 70, 17), v. n. [auriga], to be a charioteer or a contender in the chariot-race, to drive a chariot, to contend in the chariot-race.I.Lit. (post-Aug.;II.most freq. in Suet.),
Plin. 33, 5, 27, § 90; Suet. Calig. 54; id. Ner. 24; 4; 22; 53; id. Calig. 18; id. Vit. 4; 17.— -
2 Cursor
1. A.A runner in a race, racer, Lucr. 2, 78; Cic. Tusc. 2, 23, 56; id. Div. 2, 70, 144; also a competitor in a chariot-race:B.ut cupidi cursor frena retentat equi,
Ov. P. 3, 9, 26.—A courier, post (mostly postAug.), Nep. Milt. 4, 3 (transl. of the Gr. hêmerodromos); Plin. 2, 71, 73, § 181; Plin. Ep. 7, 12 fin.; Suet. Ner. 49; Mart. 3, 100, 1 al.—C.A slave who ran before the chariot of a grandee, a forerunner (post-Aug.), Sen. Ep. 87, 9; 123, 7; Suet. Ner. 30; Mart. 3, 47, 14. —II.Trop.:2.cursor iambus,
Rufin. Rhet. p. 355 Capperon.Cursor, ōris, m. [id.], a surname of L. Papirius, Liv. 9, 16, 11; Ampel. 18; Aur. Vict. Vir. Ill. 31; Eutr. 2, 8. -
3 cursor
1. A.A runner in a race, racer, Lucr. 2, 78; Cic. Tusc. 2, 23, 56; id. Div. 2, 70, 144; also a competitor in a chariot-race:B.ut cupidi cursor frena retentat equi,
Ov. P. 3, 9, 26.—A courier, post (mostly postAug.), Nep. Milt. 4, 3 (transl. of the Gr. hêmerodromos); Plin. 2, 71, 73, § 181; Plin. Ep. 7, 12 fin.; Suet. Ner. 49; Mart. 3, 100, 1 al.—C.A slave who ran before the chariot of a grandee, a forerunner (post-Aug.), Sen. Ep. 87, 9; 123, 7; Suet. Ner. 30; Mart. 3, 47, 14. —II.Trop.:2.cursor iambus,
Rufin. Rhet. p. 355 Capperon.Cursor, ōris, m. [id.], a surname of L. Papirius, Liv. 9, 16, 11; Ampel. 18; Aur. Vict. Vir. Ill. 31; Eutr. 2, 8. -
4 biiugus
biiugus adj. [bi-+iugum], yoked two together: leones, V.: certamen, a chariot-race, V.—Plur. as subst m. (sc. equi), two horses yoked abreast: telo Admonuit biiugos, V.: desiluit biiugis, i. e. from his chariot, V. -
5 curulis
Icurule magistrate; (perh. aedile)IIcurulis, curule ADJcurule (rank) (consul/praetor/curule aedile); of/belonging/pertaining to chariots/chariot race; of ceremonial chariot -
6 currulis
currūlis, e, adj. [currus], of or belonging to a chariot, or a chariot-race:rabies equorum (post-class. and rare),
App. M. 9, p. 221:strepitus (opp. equester fremitus),
Fronto Ep. 3 Mai; cf. curulis. -
7 curilis
curilis, curile ADJof/belonging/pertaining to chariots/chariot race -
8 currilis
currilis, currile ADJof/belonging/pertaining to chariots/chariot race -
9 currulis
currulis, currule ADJof/belonging/pertaining to chariots/chariot race -
10 auriga
aurīga, ae ( aureax, Paul. ex Fest p. 8 Müll.), comm. (cf. Prisc. p. 677 P.) [aureaago], pr., he that handles the reins.I.A.. A charioteer, driver (syn.:B.agitator, agaso),
Verg. A. 12, 624; Hor C. 1, 15, 26; id. S. 1, 1, 115; Ov. M. 2, 327; id. Am. 3, 12, 37; Vulg 3 Reg. 22, 34; ib. 4 Reg. 2, 12; ib. 2 Par. 18, 13 al.—Also, a groom, hostler, Verg. A. 12, 85.—In fem.:nec currus usquam videt aurigamque sororem,
Verg. A. 12, 918.—Also, one who contended in the chariot-race, a charioteer in the games of the circus (the four parties of whom were distinguished by the colors, Veneta, blue, Prasina, green, Alba, white, and Russea sive Russata, red; cf Cassiod. Var 3, 51; Gesn. Plin. Ep. 9, 6, 2): auriga indoctus, Cic. Rep. Fragm. ap. Non. p. 292, 32 (p. 328 Mos.); so Suet Aug. 43; id. Calig. 54; id. Vit. 12; id. Dom. 7.—Transf.1.As a constellation, the Wagoner, Gr. Êniochos, Cic. N. D. 2, 43, 110; Hyg. Astr. 3, 12; Col. 11, 2, 73.—2. II. -
11 Pisa
1.pīsa, ae, v. pisum.2.Pīsa, ae, and, less freq., Pīsae, ārum, f., = Pisa, a city of Elis, on the Alphēus, near which the Olympic games were celebrated:B.aut Alphea rotis praelabi flumina Pisae,
Verg. G. 3, 180:Pisa,
Ov. Ib. 327; Stat. Th. 4, 238:Pisae Oenomai,
Mel. 2, 3, 4.—Hence, Pīsaeus, a, um, adj., of or belonging to Pisa, Pisœan:Arethusa, so called because, acc. to the myth, it rose in Elis,
Ov. M. 5, 409:hasta,
of Oenomăus, king of Elis, id. Am. 3, 2, 15:Pisaeā lege trementem currere et Oenomai fremitus audire sequentis,
i. e. the law by which any one who demanded Hippodamia in marriage, was compelled to contend in the chariot-race with her father Oenomaus, and, if defeated, was put to death, Stat. S. 1, 2, 41:Pisaeique tori legem,
Nemes. Cyn. 23:Pisaeae ramus olivae,
Juv. 13, 99: praemia, prizes, Att. ap. Prisc. p. 698 P.:annus,
in which the Olympic games took place, Stat. S. 1, 3, 8; id. Th. 1, 421: ebur Pisaeo pollice rasum, by the hand which wrought the Olympic Jove, i. e. that of Phidias, id. S. 4, 6, 29.— -
12 pisa
1.pīsa, ae, v. pisum.2.Pīsa, ae, and, less freq., Pīsae, ārum, f., = Pisa, a city of Elis, on the Alphēus, near which the Olympic games were celebrated:B.aut Alphea rotis praelabi flumina Pisae,
Verg. G. 3, 180:Pisa,
Ov. Ib. 327; Stat. Th. 4, 238:Pisae Oenomai,
Mel. 2, 3, 4.—Hence, Pīsaeus, a, um, adj., of or belonging to Pisa, Pisœan:Arethusa, so called because, acc. to the myth, it rose in Elis,
Ov. M. 5, 409:hasta,
of Oenomăus, king of Elis, id. Am. 3, 2, 15:Pisaeā lege trementem currere et Oenomai fremitus audire sequentis,
i. e. the law by which any one who demanded Hippodamia in marriage, was compelled to contend in the chariot-race with her father Oenomaus, and, if defeated, was put to death, Stat. S. 1, 2, 41:Pisaeique tori legem,
Nemes. Cyn. 23:Pisaeae ramus olivae,
Juv. 13, 99: praemia, prizes, Att. ap. Prisc. p. 698 P.:annus,
in which the Olympic games took place, Stat. S. 1, 3, 8; id. Th. 1, 421: ebur Pisaeo pollice rasum, by the hand which wrought the Olympic Jove, i. e. that of Phidias, id. S. 4, 6, 29.— -
13 Pisaea
1.pīsa, ae, v. pisum.2.Pīsa, ae, and, less freq., Pīsae, ārum, f., = Pisa, a city of Elis, on the Alphēus, near which the Olympic games were celebrated:B.aut Alphea rotis praelabi flumina Pisae,
Verg. G. 3, 180:Pisa,
Ov. Ib. 327; Stat. Th. 4, 238:Pisae Oenomai,
Mel. 2, 3, 4.—Hence, Pīsaeus, a, um, adj., of or belonging to Pisa, Pisœan:Arethusa, so called because, acc. to the myth, it rose in Elis,
Ov. M. 5, 409:hasta,
of Oenomăus, king of Elis, id. Am. 3, 2, 15:Pisaeā lege trementem currere et Oenomai fremitus audire sequentis,
i. e. the law by which any one who demanded Hippodamia in marriage, was compelled to contend in the chariot-race with her father Oenomaus, and, if defeated, was put to death, Stat. S. 1, 2, 41:Pisaeique tori legem,
Nemes. Cyn. 23:Pisaeae ramus olivae,
Juv. 13, 99: praemia, prizes, Att. ap. Prisc. p. 698 P.:annus,
in which the Olympic games took place, Stat. S. 1, 3, 8; id. Th. 1, 421: ebur Pisaeo pollice rasum, by the hand which wrought the Olympic Jove, i. e. that of Phidias, id. S. 4, 6, 29.— -
14 Pisaeus
1.pīsa, ae, v. pisum.2.Pīsa, ae, and, less freq., Pīsae, ārum, f., = Pisa, a city of Elis, on the Alphēus, near which the Olympic games were celebrated:B.aut Alphea rotis praelabi flumina Pisae,
Verg. G. 3, 180:Pisa,
Ov. Ib. 327; Stat. Th. 4, 238:Pisae Oenomai,
Mel. 2, 3, 4.—Hence, Pīsaeus, a, um, adj., of or belonging to Pisa, Pisœan:Arethusa, so called because, acc. to the myth, it rose in Elis,
Ov. M. 5, 409:hasta,
of Oenomăus, king of Elis, id. Am. 3, 2, 15:Pisaeā lege trementem currere et Oenomai fremitus audire sequentis,
i. e. the law by which any one who demanded Hippodamia in marriage, was compelled to contend in the chariot-race with her father Oenomaus, and, if defeated, was put to death, Stat. S. 1, 2, 41:Pisaeique tori legem,
Nemes. Cyn. 23:Pisaeae ramus olivae,
Juv. 13, 99: praemia, prizes, Att. ap. Prisc. p. 698 P.:annus,
in which the Olympic games took place, Stat. S. 1, 3, 8; id. Th. 1, 421: ebur Pisaeo pollice rasum, by the hand which wrought the Olympic Jove, i. e. that of Phidias, id. S. 4, 6, 29.— -
15 signum
signum, i, n. [perh. Sanscr. sag-, to cling to, adhere; cf. sigilla].I.In gen., a mark, token, sign, indication (very frequent in all styles and periods; cf.II.insigne): meo patri torulus inerit aureus Sub petaso: id signum Amphitruoni non erit,
Plaut. Am. prol. 145 sq.:ut eam (nutricem) adducam et signa ostendam haec, i. e. crepundia,
Ter. Eun. 4, 7, 38; 5, 3, 5:ut fures earum rerum, quas ceperunt, signa commutant, etc.,
Cic. Fin. 5, 25, 74; so (with notae) id. de Or. 2, 41, 174; id. Lael. 17, 62; cf.:omne probabile aut signum est aut credibile... Signum est, quod sub sensum aliquem cadit et quiddam significat, quod ex ipso profectum videtur, etc.,
id. Inv. 1, 30, 47 sq.:aut pecori signum aut numeros inpressit acervis,
Verg. G. 1, 263; cf.:servitii signum cervice gerens,
Ov. M. 3, 16:jaculo mihi vulnera fecit.—Signa vides: apparet adhuc vetus ecce cicatrix,
Ov. M. 12, 444:metam Constituit signum nautis pater, unde reverti Scirent, etc.,
Verg. A. 5, 130:scutum signi gratia positum,
Quint. 6, 3, 38:signa pedum,
tracks, prints, Ov. M. 4, 543;and simply signa,
Verg. A. 8, 212 al.:oculis mihi signum dedit, Ne se appellarem,
Plaut. Mil. 2, 1, 45:dare,
Ter. Eun. 4, 7, 11:dicere deos gallis signum dedisse cantandi,
Cic. Div. 2, 26, 57 al.:signa esse ad salutem,
Ter. And. 3, 2, 2:animi pudentis signum,
id. Heaut. 1, 1, 68:color pudoris signum,
id. And. 5, 3, 7:signa doloris ostendere,
Cic. de Or. 2, 45, 190:mortis dare,
Lucr. 6, 1182:timoris mittere,
to exhibit, display, Caes. B. C. 1, 71 et saep.—With obj.-clause:magnum hoc quoque signum est, dominam esse extra noxiam,
Ter. Heaut. 2, 3, 57; Nep. Att. 17, 2.—In predic. gen. with neutr. pron.: hoc est signi;ubi primum poterit, se illinc subducet,
Ter. Eun. 4, 1, 14:id erit signi me invitum facere, quod, etc.,
Cic. Rosc. Am. 30, 83; Auct. Her. 4, 5, 8; Cato, R. R. 38, 4; 88, 2:nil tamen est signi,
Lucr. 5, 918; cf.:quid signi?
Cic. Cael. 16, 38, 2.— Hence, a surname, epithet (rare):huic signum exercitus apposuit,
Vop. Am. 6; cf. Capitol. Gord. 4.—In partic.A.In milit. lang.1.The distinctive sign of a division of an army.a.A military standard, ensign, banner (including the aquila):(β).signifero interfecto, signo amisso,
Caes. B. G. 2, 25:ut neque signiferi viam, nec signa milites cernerent,
Liv. 33, 7:Hasdrubal ut procul signa legionum fulgentia vidit,
id. 28, 14; 22, 21; Col. 9, 9, 4:inter signa militaria,
Hor. Epod. 9, 15:cum unius signi militibus pergit ire,
Liv. 33, 1:signa militaria ex proelio relata,
Caes. B. C. 3, 99; so,militaria,
id. B. G. 7, 2; Plin. 33, 33, 19, § 58.—Hence the expressions: signa sequi,
to follow the standards, to march in military order, Sall. J. 80, 2; Liv. 24, 48, 11:signa subsequi,
to keep in order of battle, Caes. B. G. 4, 26:signa observare,
Sall. J. 51, 1:signa servare,
Liv. 8, 34, 10; Veg. Mil. 1, 9:ab signis discedere,
to desert the standards, leave the ranks, Caes. B. G. 5, 16; 5, 33 fin.; id. B. C. 1, 44; Liv. 25, 20 al.; cf.:ab ordinibus signisque discedere,
Front. Strat. 1, 5, 3:signa relinquere,
to desert, Sall. C. 9, 4; Liv. 5, 6 al.:signa deserere,
Liv. 8, 34, 9: signa ferre, i. e. to break up the camp, Caes. B. G. 1, 39 fin.; 1, 40; Liv. 2, 49, 3; 10, 5 al.;for which: movere signa,
id. 1, 14, 9; 27, 2, 12; Verg. G. 3, 236; and:tollere,
Vell. 2, 61, 2; Auct. B. Alex. 57, 1;but: ferte signa in hostem,
attack, Liv. 9, 23, 13:signa constituere,
to halt, Caes. B. G. 7, 47; cf.:infestis contra hostes signis constiterunt,
id. ib. 7, 51:signa proferre,
to advance, Liv. 4, 32, 10: signa convertere, to wheel, turn, or face about, Caes. B. G. 1, 25 fin.; 2, 26: Liv. 8, 11; 2, 14; 4, 29; for which, [p. 1698] vertere signa, id. 9, 35:signa inferre (in aliquem),
to advance to the attack, make an assault, Caes. B. G. 1, 25 fin.; 2, 26; 7, 67; id. B. C. 2, 42; Cic. Phil. 5, 8, 23; Sall. J. 56, 5; Liv. 2, 53; 9, 27; 44, 12 al; cf.:signa conferre cum aliquo,
to engage with, engage in close fight, Cic. Att. 7, 5, 5; id. Pis. 21, 49;and cf.: collatis signis pugnare, superare aliquem, etc.,
Plaut. Cas. 2, 5, 44; Liv. 1, 33; 2, 50; Cic. Imp. Pomp. 23, 66; but conferre signa also means simply to bring the standards together (to one place), Caes. B. G. 7, 2; 2, 25; Liv. 37, 21:signa in laevum cornu confert,
concentrates his troops, id. 7, 15, 4:signa transferre,
to desert, Caes. B. C. 1, 24: signa convellere, to take up the standards, which had been fixed in the ground, Liv. 3, 7, 3; 3, 54, 10; 5, 37, 4; so,vellere signa,
id. 3, 50, 11; Verg. G. 4, 108:revellere signa,
Luc. 7, 77; cf.:signa figere,
to encamp, Amm. 27, 10, 9:defigere signa,
Sil. 8, 625:sub signis ducere legiones, ire, esse, etc.,
together, in order, in rank and file, Plaut. Ps. 2, 4, 71 (with ordine); Cic. Att. 16, 8, 2; Liv. 3, 51; Tac. H. 2, 14:signa hostium turbare,
to throw into disorder, Liv. 9, 73:ante signa,
before the army, id. 5, 18; 6, 7; 7, 16:post signa,
id. 2, 49.—Transf., in gen.:b.infestis prope signis inferuntur Galli in Fonteium,
Cic. Font. 20, 44 (16, 34).—Esp., the standard or ensign of single cohorts and maniples (opp. aquila, the standard of the entire legion):(β).cum fasces, cum tubas, cum signa militaria, cum aquilam illam argenteam... scirem esse praemissam,
Cic. Cat. 2, 6, 13; Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 5; Suet. Calig. 14 fin. Oud.; Tac. A. 1, 18; id. H. 2, 29 fin.; Plin. 13, 3, 4, § 23; Luc. 1, 6; 1, 224 al. (cf. aquila, 2.):manipulos exercitus minimas manus quae unum sequuntur signum,
Varr. L. L. 5, § 88 Müll.—Meton., a cohort, a maniple:2.octo cohortes in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio artius collocat,
Sall. C. 59, 2; Liv. 8, 9; 25, 23 fin.; 33, 1; 27, 14; 28, 14; Auct. B. Hisp. 18, 3.—A sign, signal; a watchword, password, given by a wind-instrument, by the tessera, or otherwise:B.signum tubā dare,
Caes. B. G. 2, 20; 7, 81:proelii committendi dare,
id. ib. 2, 21:recipiendi dare,
id. ib. 7, 52:receptui dare,
Liv. 4, 31; 26, 45; 3, 22; cf. Cic. Rep. 1, 2, 3:signum dare ut, etc.,
Liv. 2, 20; 4, 39:proelii exposcere,
Caes. B. G. 7, 19:concinere,
id. B. C. 3, 92 fin.; Liv. 30, 5; cf. Tac. A. 1, 68:canere,
Sall. C. 59, 1; id. J. 99, 1; Liv. 1, 1; 4, 31; 27, 47; Cic. Rep. 1, 3, 3 al. (v. cano).—For the chariot race:signum mittendis quadrigis dare,
Liv. 8, 40, 3: signum mittere, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107: signo Felicitatis dato, the word, watchword, Felicitas, Auct. B. Afr. 83:signum petere,
Suet. Calig. 56; id. Claud. 42; id. Ner. 9; cf.:it bello tessera signum,
Verg. A. 7, 637.— Transf.:tu illam (virtutem) jubes signum petere,
i. e. to be in subjection, Sen. Ben. 4, 2, 2.—A sign or token of any thing to come; a prognostic, symptom (cf.:C.portentum, indicium): ipse et equus ejus repente concidit: nec eam rem habuit religioni, objecto signo, ut peritis videbatur, ne committeret proelium,
Cic. Div. 1, 35, 77:medici signa quaedam habent ex venis et ex spiritu aegroti,
id. ib. 2, 70, 145; cf. Verg. G. 3, 440; 3, 503; 4, 253; Cels. 2, 3:prospera signa dare,
Ov. H. 18 (19), 152.—An image, as a work of art; a figure, statue, picture, etc. (syn.: effigies, imago, simulacrum);D.inerant (classi) signa expressa, Titani quomodo, etc.,
Naev. 2, 13: statuas deorum, exempla earum facierum, s gna domi pro supellectile statuere, Cato ap. Prisc. p. 782 P.:signum pictum in pariete,
Plaut. Merc. 2, 2, 44:signum in fano,
id. Rud. 2, 7, 2:aëna signa,
Lucr. 1, 318:ante signum Jovis Statoris concidit,
Cic. Div. 1, 35, 77:signum aeneum, marmoreum, eburneum,
id. Verr. 2, 4, 1, § 1; cf. id. Off. 1, 41, 147; Hor. Ep. 2, 1, 248:cratera impressum signis,
Verg. A. 5, 536; 5, 267; 9, 263:(vestis) auro signisque ingentibus apta,
Lucr. 5, 1428:ex ornatis aedibus per aulaea et signa,
Sall. H. 2, 23, 2 Dietsch:pallam signis auroque rigentem,
Verg. A. 1, 648:e Pario formatum marmore signum,
Ov. M. 3, 419; cf. id. ib. 5, 183;12, 398: statuas, signa, picturas commendet,
Plin. Ep. 1, 20, 5.—An image or device on a seal-ring; a seal, signet: ostendi tabellas Lentulo, et quaesivi, cognosceretne signum. Annuit. Est vero, inquam, notum signum, imago avi tui, etc., Cic. Cat. 3, 5, 10:E.(patera) in cistulā obsignata signo est,
Plaut. Am. 1, 1, 265; cf. Cic. Verr. 2, 1, 45, § 117:tabulae maximae signis hominum nobilium consignantur,
id. Quint. 6, 25:imprimat his signa tabellis,
Hor. S. 2, 6, 38:litterae integris signis praetoribus traduntur,
Cic. Cat. 3, 3, 6; Sall. C. 47, 3:signo laeso non insanire lagenae,
Hor. Ep. 2, 2, 134:volumen sub signo habere,
to have under seal, Cic. Att. 9, 10, 4; cf.:sub signo claustrisque rei publicae positum vectigal,
id. Agr. 1, 7, 21:nec pacta conventaque inpressis signis custodirentur,
Sen. Ben. 3, 15, 1:cum sol duodena peregit signa,
Ov. M. 13, 618.—A sign in the heavens, a constellation (cf. sidus):F.caeli subter labentia signa,
Lucr. 1, 2:loca caelio Omnia, dispositis signis ornata,
id. 5, 695:signorum ortus et obitus,
Cic. Inv. 1, 34, 59:signis omnibus ad idem principium stellisque revocatis,
id. Rep. 6, 22, 24:in signo leonis,
id. Div. 1, 53, 121:signorum obitus speculari et ortus,
Verg. G. 1, 257; id. A. 7, 138:signum pluviale Capellae,
Ov. F. 5, 113:ponemusque suos ad vaga signa dies,
id. ib. 1, 310:nox caelo diffundere signa parabat,
Hor. S. 1, 5, 10; cf. id. C. 2, 8, 11.—Miraculous works (eccl. Lat.), Vulg. Dan. 3, 99; id. Matt. 24, 24; id. Joan. 2, 11 et saep. -
16 curriculum
currĭcŭlum, i, n. [id.], a running, course, race.I.Lit.A.In gen. (mostly ante-class.):(β).conicere se in curriculum,
Plaut. Merc. 5, 2, 91; cf.: pedes in curriculum conferre, Varr. ap. Non. p. 263, 6:facere unum curriculum,
Plaut. Trin. 4, 4, 11; cf.:ita celeri curriculo fui propere a portu,
id. Stich. 2, 2, 13.—Abl. curriculo adverb., in a quick course, at full speed, swiftly, hastily, Plaut. Ep. 1, 1, 12; id. Most. 2, 1, 15; 3, 3, 26; id. Mil. 2, 6, 43; Ter. Heaut. 4, 4, 11 al.—B.In partic., a running on a wager, a race:II.athletae se in curriculo exercentes,
Cic. Sen. 9, 27; id. Leg. 2, 9, 22; id. Mur. 27, 57; Liv. 44, 9; Hor. C. 1, 1, 3; Ov. Tr. 4, 8, 36 al.:equorum,
Liv. 45, 33, 5.—Meton.A.A race-ground, course, career.* 1.Lit.: solis et lunae, Cic. Fragm. ap. Non. p. 198, 29.—Far more freq.,2.Trop.:b.exiguum nobis vitae curriculum natura circumscripsit, immensum gloriae,
Cic. Rab. Perd. 10, 30; cf.:vivendi a naturā datum conficere,
id. Univ. 12:curricula multiplicium variorumque sermonum,
id. Or. 3, 12:me ex constituto spatio defensionis in semihorae curriculum coëgisti,
id. Rab. Perd. 2, 6; so,consuetudinis,
id. Lael. 12, 40:laudis,
Quint. 12, 2, 31:hae sunt exercitationes ingenii, haec curricula mentis,
Cic. Sen. 11, 38:petitionis,
id. Mur. 22, 46:omne industriae nostrae,
id. Phil. 7, 3, 7; cf.:nec in quadrigis eum secundum numeraverim... nec in oratoribus, qui tantum absit a primo, vix ut in eodem curriculo esse videatur,
id. Brut. 47, 173.—The time of the annual circuit of the sun, a year, Prud. steph. 3 (al. 9), 11.—B.A race-chariot (post-Aug.), Tac. A. 14, 14; 15, 44 fin.; *Suet. Calig. 19.—2.For a chariot, in gen.:equi turbati in amnem praecipitavere curricula,
Curt. 8, 14, 8: Mettum Fufetium equis ad curriculum ex utrāque parte deligatum distraxit, Varr. ap. Non. p. 287, 22. -
17 Quadrigarius
1.quā̆drīgārĭus, a, um, adj. [quadrigae], of or belonging to a four-horse ( racing) chariot (post-Aug.):2.quadrigario habitu,
in the dress of the driver of a quadriga, Suet. Calig. 17: pulvis, for the race-horses, Veg. Vet. 1, 56; 2, 28, 19:FAMILIA,
slaves who took care of the race-horses, Inscr. Grut. 339, 5.— Hence, as subst.: quā̆drīgārĭus, ii, m., one who drives a four-horse chariot in the circus, a chariot-racer (class.), Varr. R. R. 2, 7: in victoriā, Cic. Fragm. Or. in Toga Cand. ap. Ascon.; Suet. Ner. 16; Arn. 2, 70; Paul. ex Fest. p. 36, 12 Müll.Quā̆drīgārĭus, ii, m., a Roman surname. Thus, Q. Claudius Quadrigarius, an old Roman historian, Vell. 2, 9, 6; Gell. 1, 7, 9;called simply Claudius,
Liv. 8, 19, 13. -
18 quadrigarius
1.quā̆drīgārĭus, a, um, adj. [quadrigae], of or belonging to a four-horse ( racing) chariot (post-Aug.):2.quadrigario habitu,
in the dress of the driver of a quadriga, Suet. Calig. 17: pulvis, for the race-horses, Veg. Vet. 1, 56; 2, 28, 19:FAMILIA,
slaves who took care of the race-horses, Inscr. Grut. 339, 5.— Hence, as subst.: quā̆drīgārĭus, ii, m., one who drives a four-horse chariot in the circus, a chariot-racer (class.), Varr. R. R. 2, 7: in victoriā, Cic. Fragm. Or. in Toga Cand. ap. Ascon.; Suet. Ner. 16; Arn. 2, 70; Paul. ex Fest. p. 36, 12 Müll.Quā̆drīgārĭus, ii, m., a Roman surname. Thus, Q. Claudius Quadrigarius, an old Roman historian, Vell. 2, 9, 6; Gell. 1, 7, 9;called simply Claudius,
Liv. 8, 19, 13. -
19 curriculum
curriculum ī, n dim. [currus], a small car, chariot, racing car: quadrigarum curriculum: curriculo pulverem Collegisse, H.: effundit habenas Curriculo, Iu.— A wagon: in amnem praecipitare curricula, Cu.—A running, course: Curriculo percurre, at full speed, T. — A race: se in curriculo exercentes: equorum, L. — A raceground, race-course: in eodem curriculo esse.— Fig., a course, career: vitae: noctis, V.: consuetudinis: haec curricula mentis.* * *act of running; race; lap, track; chariot; course of action/heavenly bodies -
20 aurigator
chariot racer/race driver
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Chariot Race — Developer(s) Micro Antics Publisher(s) Micro Antics Platform(s) Commodore VIC 20 Release date(s) … Wikipedia
chariot race — vežimų lenktynės statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Antikos sporto žaidynių rungtis – keturkinkių vežimų lenktynės hipodrome (hippic). Pradėtos rengti 680 m. pr. Kr. atitikmenys: angl. chariot race vok. Quadrigarennen, n rus.… … Sporto terminų žodynas
chariot race — vežimų lenktynės statusas T sritis Kūno kultūra ir sportas apibrėžtis Paties imperatoriaus rengiamos labai kilmingų romėnų varžybos keturkinkiais kovos vežimais (kvadrigomis) senovės Romoje. Po starto ženklo – iš ložės, esančios virš starto… … Sporto terminų žodynas
chariot race — noun a race between ancient chariots • Hypernyms: ↑race … Useful english dictionary
Chariot racing — A modern recreation of chariot racing in Puy du Fou. Chariot racing (Greek: ἁρματοδρομία/harmatodromia, Latin: ludi circenses) was one of the most popular ancient Greek, Roman and Byzantine sports. Chariot racing … Wikipedia
Chariot — For other uses, see Chariot (disambiguation). A fountain in Madrid depicting Cybele in her chariot drawn by lions, in the Plaza de Cibeles … Wikipedia
chariot racing — ▪ ancient sport in the ancient world, a popular form of contest between small, two wheeled vehicles drawn by two , four , or six horse teams. The earliest account of a chariot race occurs in Homer s description of the funeral of Patroclus… … Universalium
Race track — For other uses, see Race track (disambiguation). Racecourse redirects here. For other uses, see Racecourse (disambiguation). FIA first turn specification … Wikipedia
Scythed chariot — The scythed chariot was a modified war chariot. A scythed chariot was a war chariot with a blade(s) mounted on both ends of the axle.HistoryThe scythed chariot was a modified war chariot. Nefiodkin (2004) discusses their supposed invention by the … Wikipedia
Dantalian's Chariot — Origin London, England Genres Psychedelic rock Years active 1967–1968 Labels EMI, Wooden Hill … Wikipedia
Circus Maximus: Chariot Wars — Developer(s) Kodiak Interactive Publisher(s) Encore (Xbox) THQ (PS2) … Wikipedia